دیشب توی کوچه ای که مال توست قدم زدم. کوچه بوی تورو می داد? تا خونتون قدمی بیش نبود. پنجرهء اطاقت باز بود? می شد تورو دید. دیدمت که روی تختت خوابیدی. روی صورتت لبخندی بود که انگار تموم خوشی دنیا ماله تو بود? ولی افسوس که چشات بسته بود و نمی تونستی ببینیم. راحت و آروم و بدونه هیچ غصه ای خوابیده بودی? ای کاش منم کنارت بودم و شادیت رو با من هم تقصیم می کردی. ولی پنجرتون کوچیک تر از اونی بود که بشود بیای تو. در خونتون هم که قفل بود? انگار که تموم راه ها برای نزدیکی به تو بسته بود. برگشتم تا توی کوچت تنهایی قدم بزنم? کوچه مال تو بو?د هواش بوی تو بود? نسیم نرمش هر نفس تو بود که نوازشی بود و خاطره ای از نزدیکی با تو و با تو بودن. کوچه هواش عالی بود? پر از ستاره و یه هدیه بزرگ? مهتاب ما بود که اون بالا همدم تنهایی من بود. سر کوچتون خاطره بود و خاطره? خاطرهء روزی که کنار هم بودیم ولی دلت یه جای دیگه بود? همون روز که نمیدونستی که با منی یا جای دیگه هستی? روزی که باهم اشک میریختیم ولی دلیلش یکی نبود. روزی که به دوست دارم پشت کردی و رفتی. ولی بهتر از اونا یاد خاطره های خوش دیروز و فردایی که خواهد اومد می افتم. روزای که دست تو دست هم می رفتیم و می خندیدیم که چه دنییای قشنگیه? بعد سکوتی می کردیم که آیا این خوشی حقیقتی هم داره یا نه؟؟ ولی وقتی که تو? نگام می کردی می فهمیدم که دنیا ماله منه? عشق و زندگی ماله منه. تا خونهء ما راه زیادی باقیست? خدا کنه که هوای اون بیرونه کوچتون هم به خوبی هوای توش باشه? خدا کنه که مهتاب ما نره پشت ابرا قایم نشه و منو تو این راه تنها بزاره. عزیزم وقتی که بر می گردم تو تمام راه به تو فکر می کنم و به دنیای ما که فقط فقط ماله من و توی خوب هستش. صبح که از خواب پاشودی دوست دارم رو روی پنجرهء اطاقت بخون? که عشق من همیشه همون جاست و خواهد بود...
+
salambe hamegi.bebakhshid k kheili vaght bod nabodam.vali alan ke omadam weblogamo be koli motehavel kardam.khoshal misham ye sari bezanin.dar zemn nazar yadeton nare.mamnoon
